فضايل كلي ماه رمضان

در بين ماه هاي سال قمري، ماه رمضان، از قداست و جايگاه ويژه اي برخوردار است چنانكه در دعاي مخصوص آن مي خوانيم:

«... و هذا شهر عظمته و كرمته و شرفته و فضلته علي الشهور...»؛ (اقبال الاعمال/24)

«و رمضان، ماهي است كه او را عظمت و كرامت و شرافت، و فضيلت دادي، نسبت به ماه هاي ديگر.»

حلول ماه مبارک رمضان، بهار قرآن ، ماه عبادتهای عاشقانه

نیایشهای عارفانه و بندگی خالصانه مبارک

التماس دعا

کوله بارت بر بند ، شاید این چند سحر فرصت آخر باشد که به مقصد برسیم

بشناسیم خدا و بفهمیم که یک عمر چه غافل بودیم ، میشود آسان رفت

میشود کاری کرد که رضا باشد او .

ای سبک بال ، در دعای سحرت ، هرگز از یاد نبر ، من جا مانده بسی محتاجم

ماه مبارک آمد، اي دوستان بشارت

کز سوي دوست ما را هر دم رسد اشارت

آمد نويد رحمت، اي دل ز خواب برخيز

باشد که باقي عمر، جبران شود خسارت

امام صادق(ع):

خواب روزه دار عبادت،خاموشي او تسبيح،عمل وي پذيرفته شده و دعاي او مستجاب است."

کاش در این رمضان لایق دیدار شوم

سحری با نظر لطف تو بیدار شوم

کاش منت بگذاری به سرم مهدی جان

تا که همسفره تو لحظه افطار شوم

استشمام عطر خوشبوی رمضان گوارای وجودتان

فضیلت و اعمال ماه مبارک شعبان

ماه شعبان ، ماه رسوال اکرم (ص)است ،

پیامبر گرامی اسلام (ص) به این ماه اهتمام ویژه ای داشتند و شبهای آن را به راز و نیاز و

روزهای آن را به روزه می گذراندند.

آنچه بر فضیلت این ماه افزوده است ،ولادت امام حسین (ع) ، حضرت ابوالفضل (ع)،

امام سجاد (ع) و نیز ولادت ولی عصر (عج) است که تمام انبیاء و اوصیا وعده

ظهورش را داده و اعلام کرده اند که جهان را پر از عدل و داد خواهد کرد.

اعمال مستحبی این ماه :

1-روزه :

هر قدر که ممکن باشد ،پیابر اکرم (ص)فرمود :

«شعبان ماه من است ،خدا رحمت کند کسی را که مرا به روزه داری در این ماه ،یاری کند ».

امیرموًمنان (ع) نیز فرمد :

« از زمانی که این سخن پیامبر (ص) را شنیدم ، همیشه این ماه را روزه داشته ام .

2-استغفار

استغفار فراوان ،برای هر روز و هفتاد مرتبه گفتن

 جمله « اَستَغفِرُ اللهَ وَاَسئَلُهُ تَوبَه» سفارش شده .

3-صدقه دادن :

4- صلوات فراوان بر حضرت محمد (ص) و خاندان پاکشان

5-خواندن مناجات شعبانیه

6-احیای شب نیمه شعبان

7-زیارت امام زمان (ع) و یارت امام حسین(ع)

8-دعا کردن.

التماس دعا

توصیه امام صادق علیه السلام

به یکی از شاگردان بر اساس تعالیم قرآن

 روزی امام صادق (ع) به یکی از شاگردان خود فرمودند :

«در این مدت که نزد من تعلم نمودی ، چه چیز آموخته ای؟ »

آن شخص عرض کرد :

« هشت مسئله از شما آموختم . امام صادق (ع) فرمودند : « آن هشت مسئله را بیان کم .»

شاگرد بیان داشت :

1.      فهمیدم هر کسی هنگام مرگ ، از آنچه دوست دارد جدا می شود .

 سعی کردم تا دوستم کسی باشد که در وقت مرگ از من جدا نشود ،

بلکه در تهایی مونس من باشد و آن دوست ، کارهای نیک من است ،

چنانکه خداوند در قرآن می فرماید : «هر کس عمل بدی اجام دهد به آن کیفر داده می شود . (نساء /123) »

«و هر کسی از زن و مرد کاری شایسته کند با ایمان به خدا ، آنان به بهشت در آیند

 و به قدر پرده هسته خرمایی به ایشان ستم نکنند . (نساء/124) »

2.      دیدم گروهی به داشتن مال افتخار می کنند و گروهی به نیاکان خود مباهات می نمایند

رسول خدا صلي الله عليه و آله فرمود: محبّت من و محبّت اهل بيـت من در هـفت جا كـه هراس آنها بسيار بزرگ است، سودمند است:

1 ـ هنگام مرگ،

2 ـ در قــبر،

3 ـ هنگام برانگيخته شدن،

4 ـ هنگام دريافت نامه اعمال،

5 ـ هنگام حسابرسى،

6 ـ هنگام سنجش اعمال،

7 ـ هنگام عبور از صراط.

امالى صدوق، ص 18

دور روز مانده به پایان جهان تازه فهمیده که هیچ زندگی نکرده است. تقویمش پرشده بود و تنها دو روز خط نخورده باقی مانده بود.

پریشان شد و آشفته و عصبانی. نزد خدا رفت تا روزهای بیشتری از خدا بگیرد.

داد زد و بدو بیراه گفت. خدا سکوت کرد. آسمان و زمین را به هم ریخت. خدا سکوت کرد.

کفر گفت و سجاده دور انداخت. خدا سکوت کرد. دلش گرفت و گریست و به سجاده افتاد.

خدا سکوتش را شکست وگفت: عزیزم اما یک روز دیگر هم رفت. تمام روز را به بدو بیراه و جار و جنجال از دست دادی. تنها یک روز دیگر باقی است. بیا لااقل این یک روز را زندگی کن.

لابلای هق هقش گفت: اما با یک روز با یک روز چکار می‌توان کرد؟

خدا گفت: آنکس که لذت یک روز زیستن را تجربه کند، گویی که هزار سال زیسته است. آنکه امروزش را در نمی‌یابد، هزار سال هم به کارش نمی‌آید.

آنگاه سهم یک روز زندگی را در دستانش ریخت و گفت: حالا برو زندگی کن. او مات و مبهوت به زندگی نگاه کرد که در گودی دستانش می‌درخشید. اما می‌ترسید حرکت کند. می‌ترسید راه برود. می‌ترسید زندگی از لای انگشتانش بریزد. قدری ایستاد بعد با خودش گفت: وقتی فردایی ندارم، نگه داشتن این زندگی چه فایده‌ای دارد؟ بگذار این یک مشت زندگی را مصرف کنم. آن وقت شروع به دویدن کرد. زندگی را به سرو رویش پاشید. زندگی را نوشید. زندگی را بویید. چنان به وجد آمد که دید می‌تواند تا ته دنیا بدود. می‌تواند بال بزند. میتواند پا روی خورشید بگذارد. او در آن روز آسمان‌خراش بنا نکرد. زمینی را مالک نشد. مقامی را به دست نیاورد، اما .....

در همان یک روز دست بر پوست درخت کشید. روی چمن خوابید. کفش‌دوزکی را تماشا کرد. سرش را بالا گرفت و ابرها را دید. به آنهایی که نمی‌شناختنش، سلام کرد و برای آنها که دوستش نداشتند از ته دل دعا کرد.

او در همان یک روز آشتی کرد و خندید و سبک شد و لذت برد و سرشار شد و بخشید و عاشق شد و عبور کرد و تمام شد. او همان یک روز زندگی کرد. اما فرشته‌ها در تقویم خدا نوشتند: "امروز او در گذشت ....... کسی که هزار سال زیسته بود".

من نبودم و تو بودی ،
بود شدم و تو تمام بودنت را به پایم ریختی ،
حالا سالهاست که با بودنت زندگی می کنم ،
هر روز، هر لحظه، هر آن و دم به دم هستی .
…
ببخش که گاهی آنقدر هستی که نمی بینمت ،
ببخش تمام نادانیها و نفهمی ها و کج فهمی هایم را،
اعتراض ها و درشتیهایم را ، و هر آنچه را که آزارت داد .
دستانت را می بوسم و پیشانیت را ،
که چراغ راه زندگیم بودی و هستی و خواهی بود ،
خاک پایت هستم تا هست و نیست هست .
به حرمت شرافتت می ایستم و تعظیم می کنم .

آيا حضرت فاطمه (عليها السلام) را شناخته ايم حضرت فاطمه (عليها السلام) كوثرى است كه خداوند به هستى عنايت فرمود.

او گرانبهاترين گوهرى است كه تقديم انسانيت شد

.

حضرت فاطمه (عليها السلام) يك انسان كامل است، مظهر اسم ستّار خداوند است، اُم اَبيهاست،

مدينه فاضله وجودى يك زن كامل، از همه آلايشها و آلودگيها مبّرى است او معصوم است

تا در طول همه زمان ها رهبرى همه زنان را به عهده گيرد.

اى در دو جهان افضل زنها زهراء   ---    بهتر دگر از مريم عذرا زهراء

او مادر يك مسيح باشد امّا     ---         تو مادر يازده مسيحا زهراء   

خانه بهترين جايگاه زن

 حضرت فاطمه (عليها السلام) فرمودند: نزديكترين حالت زن به پروردگارش وقتى است كه در خانه خودش باشد. (124)

پوشش كامل

 قال رسول اللّه صلّى الله عليه وآله وسلّم : اَيُّما امرَاءة نَزَعَت ثِيابَها فِى غِيرِ بَيتِها خَرَقَ اللّهُ عَنها سِترَه. اَيُّما اِمرَاءَةٍ وَضَعَت ثِيابَها فِى غَيرِ بَيتِ زَوجِها فَقَد هَتَكَت سَترِ ما بَينَها وَ بَينَ اللّهِ عَزوّجل. (125)

 پيامبر فرمود: هر زنى لباسش را در غير خانه اش بيرون بياورد خداوند پرده او را خواهد دريد

. هر زنى كه لباسش را در خارج از خانه شوهر بيرون بياورد (پوشش او كامل نباشد) بدرستى كه حرمت بين خود و خدايش را هتك نموده است

آرايش و استعمال عطر در خارج از خانه

 پيامبر صلّى الله عليه وآله وسلّم در ضمن حديثى نهى فرمودند: كه زن براى ديگران خود را بيارايد و فرمود: اگر براى غير شوهر،

خود را آرايش نمود لازم است خداوند او را با آتش بسوزاند

و فرمود: زنى كه خود را براى ديگران خوشبو كند او خود آتش است و ننگ محسوب مىگردد.

و فرمود: واى بر زنان از دو سرخى طلا و جامه زيبا (كه دو وسيله زينت هستند و موجب فتنه مىباشند).

امام صادق عليه السلام از پيامبر صلّى الله عليه وآله وسلّم نقل كردند كه فرمود:

هر زنى كه خود را خوشبو كند و از خانه خارج شود مورد لعنت قرار مىگيرد تا به خانه مراجعت كند. (126)